با تمام تلاش رژیم پهلوی در محدود کردن آیت‌الله خامنه‌ای، حاصل فعالیت ایشان در مشهد در دهه‌ی 40 و 50، تقویت اسلام سیاسی و ظهور جوانانی بود که پیرو خط امام بودند. به عبارتی فعالیت ایشان باعث شد تا در اواخر دهه‌ی 50، مشهد به یکی از کانون‌های مبارزه علیه رژیم پهلوی تبدیل شود.

وی که در سال 1307 در مشهد به دنیا آمد،از سال 1323 به سرودن شعر پرداخت و بر اثر تشویق و راهنمایی‌‌های استاد مدرسه‌اش اشتیاق بیش‌تری به شعر پیدا کرد و متخلص به م - امید بود

روزنامۀ اطلاعات فردای آن روز در خبری نوشت: «ساعت ۱۱ و ۳۰ دقیقه صبح دیروز هنگامی که آیت‌الله سیدعبدالحسین دستغیب نماینده امام در فارس و امام جمعه شیراز از منزل خود واقع در پشت مدرسه علمیه خان، قصد رفتن به میعاد هفتگی یعنی مسجد جامع را داشت، در پیچ دوم منزلشان بر اثر انفجار بمبی قوی، ایشان و پاسداران همراهشان، چند تن از اعضای دفترشان و خانواده‌شان و ...

شهید حمیدرضا سمرقندی، شهیدان مجتبی و محسن عاشوری، شهیدان مسعود و مهدی میرازیی، شهید غلام‌حیدر رستمی و شهیدان محمدمحسن و حمید سماعی‌یکتا، شهدایی هستند که در 1376/01/07 رهبر انقلاب به منزل‌شان رفته‌اند. آن شب، مشهد و خیابان ابوذر محله احمدآباد همچنان آرام است، تا اینکه صبح، این خبر در محل می‌پیچد که دیشب حضرت آقا اینجا بوده‌اند، خانه همین همسایه‌مان!

آنچه پیش روی شماست تصاویری از حضرت آیت الله خامنه‌ای در دوران پس از ترور و نقاهت ایشان می‌باشد که بعضی از آنها برای اولین بار در فضای مجازی منتشر می‌شود.

تهران دو مسجد ابوذر مشهور دارد که دست بر قضا هر دوی آنها در مناطق جنوبی شهر است. در میان این دو مسجد، آن که مشهورتر است مسجد ابوذر محله فلاح است؛ مسجدی که این روزها، محل آغاز یکی از مسیرهای راهپیمایی‌های 22 بهمن و روز قدس است، اما ابتدای انقلاب حادثه دیگری باعث شهرت این محل شده است.

ساعت 7 صبح 14 خرداد زنگ اخبار بوی مرگ می داد : «انا لله و انا علیه راجعون روح بلند پیشوای مسلمانان و رهبر آزادگان جهان ، حضرت امام خمینی به ملکوت اعلا پیوست ...»ساعت 3 بعد از ظهر 14 خرداد 1368 و در حالی که ساعاتی از رحلت امام گذشته بود ، تمامی اعضای خبرگان در یک جلسه فوق العاده خود را به تهران رسانده و برای تعیین رهبر بعدی وارد شور شدند